Tchau Brasil, até novembro!

Oooooooooooi,

eindelijk nog eens wat nieuwtjes vanuit het prachtige Brazilie, dat ondertussen aanvoelt als een nieuwe thuisbasis. Het is mijn (voorlopige) laatste week hier en dat begint pijnlijk door te dringen. 

De afgelopen weken stonden in het teken van genieten, stage lopen, bachelorproef afwerken en nog eens genieten. Morgen is het mijn officiele afscheid in Cobepa, de organisatie waar ik met mijn volledige hart stage heb gelopen. De meninas zijn al druk bezig met dit afscheidsgebeuren en staan reeds elke dag aan mijn deur om me een dikke knuffel te geven :-). Voor mijn bachelorproef (wat kan de meerwaarde vormen van een vakantiewerking voor deze jongeren?) heb ik enquêtes afgenomen, een stellingengesprek gedaan en interviews afgenomen, dus ook dit zit wel goed denk ik! 

Deze week  geniet ik van mijn laatste dagen Salinas en vrijdag is het dan tijd voor het officiele afscheid van mijn gastgezin (geweldige personen). Afgelopen week maakten Silke(tevens de beste duopartner dat ik mij zou kunnen wensen) en ik nog een heerlijke lasanha voor iedereen. (zie foto)

Deze donderdag staat ons nog een leuke taak te wachten, namelijk onze boete wegens illegaal verblijf gaan betalen bij de federale politie, ik ben benieuwd!








Het laatste weekend breng ik door bij Augusto in Salvador en gaan we genieten van elk moment samen en met zijn familie.







Het was een geweldig avontuur met voor mij persoonlijk enkel hoogtepunten. De inleefstage zorgde voor enorm veel voldoening op elk vlak, ik heb enorm veel bijgeleerd omtrent de plaatselijke economie en politiek, ik hou werkelijk van de cultuur en heb hier als het ware twee nieuwe families erbij gekregen, als dat niet geweldig is?!

Één ding is zeker: ik kom terug, en gauw. Augusto komt mij in Belgie vergezellen vanaf 1 juli (oooh hoe fantastisch) en daarna keren we rond november terug naar Brazilie om ons hier te vestigen :-)

maar niet getreurd, ik kijk er natuurlijk ook énorm hard naar uit om jullie (familie en lieve vriendinnetjes) allemaal terug te zien en bij te praten, dat wordt ook geweldig! En daarna is iedereen welkom hier in mijn nieuwe paradijsje :)!

Hierbij ook nog een een melig bedankingswoordje voor mijn fantastische ouders die mij deze kans hebben gegeven; ne welbedankte merci!!!!

1 mei om 17u10 land ik op Zaventem, waar iedereen welkom is om overpletterd te worden door knuffels, tot gauw! 

De tijd gaat snel, véél te snel!

Olaaa, bom dia/boa tarde/boa noite!

Allereerst een klein moment van excusering voor enige vertraging, maar na twee maanden eindelijk weer wat nieuws vanuit mijn geliefde Brazilie!

Zoals de titel het al verklapt, gaat de tijd snel...VEEL te snel! De afgelopen maanden vlogen echt voorbij, ik zit zelf al in de situatie waarop ik moet zeggen 'volgende maand de dertigste keer ik terug naar Belgie'...

Maar bon, daar wil ik eerlijk gezegd nog niet aan denken dus even een update van hier!

Na het beeïndigen van ons vakantieproject en de film (waarop we trouwens fantastische feedback hebben gekregen vanuit België) was het tijd om op vakantie te vertrekken, en wat voor één! 15 januari in de late avond vertrokken we reeds naar Salvador om een ubergezellige nacht door te brengen op de luchthaven. Ok, toegegeven: we kwamen om 8u30 de volgende dag fysiek kapot aan in het overgeweldige Rio de Janeiro. Nogmaals toegegeven: deze fysieke vermoeidheid was in één klap verdwenen bij het zien van een stad met zo'n geweldige diversiteit.

We verbleven er 3dagenhalf en bezochten de welbekende stranden Ipanema en Copacabana, de prachtige Cristo of Corcovador, zagen de mooiste zonsondergang ooit op de Suikerbroodberg, trokken het gezellige en levende stadscentrum van Lapa in en nog zoveel meer! Tevens verbleven we in de 'Caipihostel", ohja zoals jullie al kunnen raden een hostel met geweldige caipirinha's... 

daarna was het tijd om het volgende vliegtuig te nemen op naar Foz do Iguazu. Bij het binnentreden van onze Argentijnse hostel waren we meteen enorm gelukkig bij het zien van een prachtig zwembad. Dit gelukzaligheidsgevoel werd enkel beter na het eten van een overheerlijke barbeque en een zwoele samba-initiatie. (ja, heb mijn geweldige danskunsten kunnen bovenhalen) 

De volgende dag bezochten we de indrukwekkend Argentijnse kant van de watervallen en het drielandenpunt (Brazilië, Argentinië en Paraguay). De dag hierop was het de beurt aan een geweldig vogelpark waar ik kon wandelen tussen toekans en waar ik een anaconda heb kunnen bekwijlen (na het zien van de film toch enige schrik aanwezig) en aan de prachtige Braziliaanse kant van de falls. Eerlijk toegegeven: dit was het mooiste stukje natuur dat ik al ooit heb gezien!

Na helemaal gewatervald te zijn, trokken we terug naar Rio de Janeiro om nog 2 dagen de stad op te snuiven vooraleer terug te vertrekken naar mijn geliefde Salvador en Salinas. 

Het was een práchtige reis... maar ik was ook blij om terug te zijn want ik had mijn grote liefde Augusto namelijk énorm hard gemist! Jaja, alles nog toppie met hem.

Eind januari was het tijd om mijn schatten Joke en Willemijn hier te ontmoeten in Salvador en Salinas, we maakten er een toffe 3 dagen van :-) en namen met een kleine traan terug afscheid van elkaar.

Begin februari trok ik samen met mijn geliefde Augusto naar Chapada Diamantina, we bezochten een waterval, een grot (die écht donker was!), aten superlekker, genoten s avonds van een filmpje met een pizza'tje en beklommen een berg om te genieten van een ooooverzalig uitzicht! wederom een 5daagse om nooit meer te vergeten... deze leuke trip werd afgesloten met een avondje carnaval in Salvador. Lees: luide muziek, veel personen, veel drank, nog luidere muziek, nog meer personen, nog meer drank. Fijn om eens mee te maken want hoe kan je naar Brazilië gekomen zijn zonder het wereldberoemde carnaval meegemaakt te hebben?

Ondertussen was het verlangen om mijn geliefde ouders terug te zien ook aan het groeien en het groeien en de 16e (tevens de verjaardag van mijn geliefde) februari was het zover : 22u30 op de luchthaven in Salvador zag ik hen na een drie en een halve maand eindelijk terug! Toegegeven: ik was blij :-). De dag erop gingen Augusto en ik hen gaan bijvoegen in een pousada in Itacimirim. Het werd een fantastische week met veel caipirinha's, weinig pintjes, veel strand en veel zon, en natuurlijk: veel gebabbel!

Nu begin maart is Brazilië eindelijk uit een zomerslaap ontwaakt, of toch ongeveer.. Ik heb ondertussen een aantal leuke projectjes op de kop kunnen tikken :-). Zo mag ik een verwelkomingstekst van een plaatselijke poussada vertalen in het Engels en Nederlands, kan ik opnieuw aan de slag in de PCD, en mag ik bij Cobepa Engelse lessen beginnen geven! Ze hadden daar namelijk enorm veel problemen zoals te weinig kinderen, geen professor, niets te doen,... dus heb ik dat opgelost met het voorstel tot het geven van Engelse les :-) een update hierover volgt nog! Eveneens is het tijd om deftig bezig te zijn met schooltaken (inderdaad, het schrijven van deze blog is ontspanning tussen het maken van de schooltaken) en natuurlijk om bezig te zijn met mijn geliefde Bachelorproef.

Anders nog alles toppie hier in Salinas da Margarida, ik ben nog supergraag in mijn gastgezin, t klikt nog steeds vre goed met silke mijn duopartner, ik voel me hier nog enorm gelukkig en geniet elke avond nog steeds van een heerlijk pintje.

Eveneens heb ik mijn eerste candomblé viering meegemaakt (voor meer info: internet) en ik moet zeggen: het intrigeerde mij enorm! Heel speciaal om mensen te zien dansen en plots een ingave te zien krijgen van een soort god/geest en er volledig in op te gaan. Ben énorm blij dat ik dit heb mogen meemaken!

Zo, tot de volgende! (deze keer niet binnen twee maanden want dan ben ik reeds terug...)

ps: sorry voor het ontbreken van foto's maar het Salinese internet kan het niet aan om ze up te loaden....

Love you guys!

Feliz ano novo!

Het is zover, 2013 heeft een schitterende start gemaakt en 2012 was écht een jaar om nooit meer te vergeten! Zo haalde ik mijn diploma orthopedagogie, bevond ik mij een maand in het geweldige Thailand, had ik fantastische momenten met vrienden en familie, startte ik met de opleiding ´internationale samenwerking noord-zuid`, beleefde ik een superinteressante en feestrijke twee maanden in Leuven, en vertrok ik voor een onvergetelijk avontuur naar Brazilie! Na een dikke twee maanden in dit uber-hotte land kan ik nog steeds met alle overtuiging zeggen dat ik het hier ongelofelijk naar mijn zin heb!

Qua stage liepen de reguliere projecten allemaal af midden december, en worden terug opgepikt eind februari/begin maart. In deze tussenperiode zijn Nik en ik begonnen met een vakantiewerking voor de kinderen van Cobepa, en we kunnen wel spreken van een succes. De eerste twee activiteiten wisten we welfs rond de 20 kinderen op te trommelen! We voetballen samen (jaja, sporty ik...beter gezegd: ik coordineer), zwemmen, doen strandspelletjes, zitten uren op een fiets/in een auto om alle kinderen te bereiken, en beleven veel fun samen!  Soms is het enkel wat moeilijk om de energie te blijven vinden onder hoge temperaturen en met een Braziliaans tempo van levenswijze, maar ik doe mijn best!

Eveneens hebben we een mooi videoproject afgerond (resultaat te bewonderen op youtube/facebook) voor jongeren in het buitengewoon onderwijs in Belgie. Het heeft ons enorm veel tijd gekost om alles te filmen, maar wees maar gerust: we hebben ook  veel fun gehad en dit omgezet in een hilarische blooperfilm!

 In februari ga ik deftig aan de slag met mijn bachelorproef, deze zal draaien omtrent de opgestarte vakantiewerking. Graag zou ik hebben dat deze volgend jaar wordt verdergezet door studenten en dus ga ik een soort van draaiboek maken. Qua theorie wordt deze gekoppeld aan kinderarbeid, initiatieven van de overheid, verschil vakantiewerking Belgie-Brazilie,...

Qua vrije tijd heb ik zeker ook niet te klagen, om eerlijk te zijn: ik beleef de tijd van mijn leven hier J. Dit komt mede doordat ik hier een Braziliaan aan den haak heb geslagen, waarvan ik reeds de hele familie ken, die meer gentleman is dan gelijk welke Belg en waarvan ik droom om een toekomst mee op te bouwen! (nee ik WEIGER om te denken aan 30 april)

 

Zo heb ik de afgelopen weken heel veel tijd doorgebracht in Salvador, ondertussen een soort van `thuisstad`geworden, en dat bevalt me best wel. Heb reeds alle toeristische plaatsjes leren kennen, de zoo (yes, I`m crazy about zoo), zijn we naar de meest paradijselijke stranden ooit geweest, het lekkerste eten en de beste caipirinha`s (en pintjes) gegeten en gedronken, de lokale bowling getest, in een hangmat geslapen (gevolg: nog meer muggenbeten dan anders), de Brazilianen manillen aangeleerd en zitten spelen tot de zon opkomt, oudejaar gevierd op een fantastische locatie, nieuwjaar ingezet op een even fantastische locatie,... en ga zo maar verder!

 

En deze geweldige periode kent geen eind (opnieuw: nee ik weiger om te denken aan 30 april, het enige lichtpunt is om jullie allemaal terug te zien), want binnen een week vertrek ik op een nieuwe reis van mijn leven: RIO DE JANEIRO en FOZ DE IGUACU: que legaaaaal!