De tijd gaat snel, véél te snel!

Olaaa, bom dia/boa tarde/boa noite!

Allereerst een klein moment van excusering voor enige vertraging, maar na twee maanden eindelijk weer wat nieuws vanuit mijn geliefde Brazilie!

Zoals de titel het al verklapt, gaat de tijd snel...VEEL te snel! De afgelopen maanden vlogen echt voorbij, ik zit zelf al in de situatie waarop ik moet zeggen 'volgende maand de dertigste keer ik terug naar Belgie'...

Maar bon, daar wil ik eerlijk gezegd nog niet aan denken dus even een update van hier!

Na het beeïndigen van ons vakantieproject en de film (waarop we trouwens fantastische feedback hebben gekregen vanuit België) was het tijd om op vakantie te vertrekken, en wat voor één! 15 januari in de late avond vertrokken we reeds naar Salvador om een ubergezellige nacht door te brengen op de luchthaven. Ok, toegegeven: we kwamen om 8u30 de volgende dag fysiek kapot aan in het overgeweldige Rio de Janeiro. Nogmaals toegegeven: deze fysieke vermoeidheid was in één klap verdwenen bij het zien van een stad met zo'n geweldige diversiteit.

We verbleven er 3dagenhalf en bezochten de welbekende stranden Ipanema en Copacabana, de prachtige Cristo of Corcovador, zagen de mooiste zonsondergang ooit op de Suikerbroodberg, trokken het gezellige en levende stadscentrum van Lapa in en nog zoveel meer! Tevens verbleven we in de 'Caipihostel", ohja zoals jullie al kunnen raden een hostel met geweldige caipirinha's... 

daarna was het tijd om het volgende vliegtuig te nemen op naar Foz do Iguazu. Bij het binnentreden van onze Argentijnse hostel waren we meteen enorm gelukkig bij het zien van een prachtig zwembad. Dit gelukzaligheidsgevoel werd enkel beter na het eten van een overheerlijke barbeque en een zwoele samba-initiatie. (ja, heb mijn geweldige danskunsten kunnen bovenhalen) 

De volgende dag bezochten we de indrukwekkend Argentijnse kant van de watervallen en het drielandenpunt (Brazilië, Argentinië en Paraguay). De dag hierop was het de beurt aan een geweldig vogelpark waar ik kon wandelen tussen toekans en waar ik een anaconda heb kunnen bekwijlen (na het zien van de film toch enige schrik aanwezig) en aan de prachtige Braziliaanse kant van de falls. Eerlijk toegegeven: dit was het mooiste stukje natuur dat ik al ooit heb gezien!

Na helemaal gewatervald te zijn, trokken we terug naar Rio de Janeiro om nog 2 dagen de stad op te snuiven vooraleer terug te vertrekken naar mijn geliefde Salvador en Salinas. 

Het was een práchtige reis... maar ik was ook blij om terug te zijn want ik had mijn grote liefde Augusto namelijk énorm hard gemist! Jaja, alles nog toppie met hem.

Eind januari was het tijd om mijn schatten Joke en Willemijn hier te ontmoeten in Salvador en Salinas, we maakten er een toffe 3 dagen van :-) en namen met een kleine traan terug afscheid van elkaar.

Begin februari trok ik samen met mijn geliefde Augusto naar Chapada Diamantina, we bezochten een waterval, een grot (die écht donker was!), aten superlekker, genoten s avonds van een filmpje met een pizza'tje en beklommen een berg om te genieten van een ooooverzalig uitzicht! wederom een 5daagse om nooit meer te vergeten... deze leuke trip werd afgesloten met een avondje carnaval in Salvador. Lees: luide muziek, veel personen, veel drank, nog luidere muziek, nog meer personen, nog meer drank. Fijn om eens mee te maken want hoe kan je naar Brazilië gekomen zijn zonder het wereldberoemde carnaval meegemaakt te hebben?

Ondertussen was het verlangen om mijn geliefde ouders terug te zien ook aan het groeien en het groeien en de 16e (tevens de verjaardag van mijn geliefde) februari was het zover : 22u30 op de luchthaven in Salvador zag ik hen na een drie en een halve maand eindelijk terug! Toegegeven: ik was blij :-). De dag erop gingen Augusto en ik hen gaan bijvoegen in een pousada in Itacimirim. Het werd een fantastische week met veel caipirinha's, weinig pintjes, veel strand en veel zon, en natuurlijk: veel gebabbel!

Nu begin maart is Brazilië eindelijk uit een zomerslaap ontwaakt, of toch ongeveer.. Ik heb ondertussen een aantal leuke projectjes op de kop kunnen tikken :-). Zo mag ik een verwelkomingstekst van een plaatselijke poussada vertalen in het Engels en Nederlands, kan ik opnieuw aan de slag in de PCD, en mag ik bij Cobepa Engelse lessen beginnen geven! Ze hadden daar namelijk enorm veel problemen zoals te weinig kinderen, geen professor, niets te doen,... dus heb ik dat opgelost met het voorstel tot het geven van Engelse les :-) een update hierover volgt nog! Eveneens is het tijd om deftig bezig te zijn met schooltaken (inderdaad, het schrijven van deze blog is ontspanning tussen het maken van de schooltaken) en natuurlijk om bezig te zijn met mijn geliefde Bachelorproef.

Anders nog alles toppie hier in Salinas da Margarida, ik ben nog supergraag in mijn gastgezin, t klikt nog steeds vre goed met silke mijn duopartner, ik voel me hier nog enorm gelukkig en geniet elke avond nog steeds van een heerlijk pintje.

Eveneens heb ik mijn eerste candomblé viering meegemaakt (voor meer info: internet) en ik moet zeggen: het intrigeerde mij enorm! Heel speciaal om mensen te zien dansen en plots een ingave te zien krijgen van een soort god/geest en er volledig in op te gaan. Ben énorm blij dat ik dit heb mogen meemaken!

Zo, tot de volgende! (deze keer niet binnen twee maanden want dan ben ik reeds terug...)

ps: sorry voor het ontbreken van foto's maar het Salinese internet kan het niet aan om ze up te loaden....

Love you guys!