Eu ADORO Brasil :-)

& de eerste maandhalf zit er reeds op!

Nachtelijk uitstapje naar Salvador

Afgelopen weekend kregen Nik en ik de kans om met de Belgen (en Portugezen en Spanjaarden en Brazilianen) van ‘Jan de Nul’ mee te varen naar Salvador, een kans die je ons geen twee keer hoefde te vermelden. Reeds van in het begin waren we superenthousiast, en met reden! Omstreeks 20u vaarden we met een groep van een vijtiental mensen uit de ‘haven’ van Salinas. Met een caipirinha in de hand en een prachtig ‘verlichtend’ uitzicht werd dit een super boottochtje. (weliswaar ook wel met enige golving in de zee en vele druppels op de kleren)  Eenmaal aangekomen lieten we onze boot achter in de haven van Salvador en namen we de taxi naar een Japans restaurant om sushi te eten. Het werd héérlijke sushi en ik genoot van elke hap.. J Hoe bizar om sushi te eten in Brazilië, maar geloof mij, na een maand Brazilaanse kost verlangt een mens écht naar ander voedsel.

De avond werd verder gezet in de wijk ‘Rio Vermelho’. Deze wijk wordt beschouwd als de place to be op uitgaansgebied. We besloten ons te vestigen op een plein met enorm veel tafeltjes, veel mensen, veel muziek en nog meer bier. Het werd een gezellige nacht en we leerden wederom veel nieuwe mensen kennen. 

Omstreeks een uur of 4 in de vroege ochtend besloten we om onze mini jacht terug te nemen naar ons thuisfront. Met enige eerlijkheid moet ik wel toegeven dat ik mij niet helemaal veilig voelde op havengebied, en al zeker niet toen er een Belg vermeldde dat Salvador nog gevaarlijker is dan Rio de Janeiro. Maar bon, je leeft maar één keer dus een beetje avontuur kan nooit geen kwaad. Precies op het perfecte moment vaarden we uit Salvador want de zonsopgang begon, en wat voor één… Iedereen werd er letterlijk stil van en genoot van het lichtspel boven de skyline van Salvador, heerlijk. (hoe VRESELIJK dat ik mijn camera niet meehad)

Toen we aanmeerden in Salinas besloten we onze avond in stijl af te ronden met een pintje op ons aller-vertrouwde strand bij de Ponte. Moe maar voldoen kropen we ’s ochtends vroeg ons warme bedje in J. Even vermelden dat hier om 4u30 tot 6u in de ochtend al enorm veel activiteit heerst op straat. Vrouwen die wandelen, marisceira’s die beginnen te werken, andere mensen die naar hun werk vertrekken,… 

Stage

Vorige week vrijdag was het feest van Cobepa om de laatste dag van ‘novembro negro’ te vieren, hoera! We vertrokken met onze schatten van adolescenten naar Encarnacão in wederom een overdruk busje met véél lawaai. (Ik denk dat ik nooit meer zal kunnen wennen aan stilte) Aangekomen in Encarnacão waren er al veel kinderen aanwezig van andere Cobepa’s van andere dorpjes. Naar Braziliaanse gewoonte begon het feest zeker een uur later dan gepland, maar eenmaal begonnen zag ik enkel lachende en trotste gezichten. Sommige kinderen hadden dansjes of andere entertainment-zaken ingestudeerd voor de show. De namiddag werd afgesloten met enkele typische Bahiaanse hapjes.

Deze week ging mijn eerste volledige stageweek van start. Hoewel ik al een maand bezig ben met het meedraaien in Ceada projecten, kon ik pas op maandag beginnen met het effectieve lesgeven in Ceada. Brazilië zou Brazilië niet zijn moest alles tiptop verlopen. Zo stonden Isabelle en ik reeds van tien voor 9 te wachten aan de bushalte want om 9u ging er een bus langskomen om ons te brengen naar Ceada . 10u10 was er nog geen bus te bespeuren en ondanks onze vele belpogingen hebben we onze contactpersoon niet kunnen bereiken. Haa, dag 1 lesgeven wordt dan maar een weekje uitgesteld.. Ondertussen heb ik deze week reeds stage gelopen in Ceada en de kinderen zijn enthousiast, I like it!

Op dinsdag was het tijd voor de eerste ochtend bij het PCD project! Met enige onzekerheid vertrokken Nik en ik want de kans zat er dik in dat het project wederom niet ging open zijn. Maar wat hadden we geluk, het project was open én iedereen was supervriendelijk! Hier ga ik me thuis voelen. Helaas gingen ze op woensdag niet open omdat er geen ‘lanche’ was (=tienuurtje), hoe vreemd..

Nik en ik hebben ondertussen ook onze eerste twee vergaderingen erop zitten voor ons project ‘vakantiewerking’ cobepa. (jaja, we pakken het officieel en serieus aan!) & ik moet zeggen: we zijn goed bezig!

Mijn bachelorproef zal hoogstwaarschijnlijk ook hierrond draaien. We zullen een facebookpagina oprichten (de link is hier weldra te vinden!), activiteiten aanbieden voor de kinderen tijdens hun zomervakantie,… één van de activiteiten zal alvast het maken van een filmpje zijn over ‘het leven in Brazilië’. Een school buitengewoon onderwijs in België heeft ons opgetrommeld om dit filmpje te maken. Het filmpje is binnen een dikke maand ook te vinden op deze blog of op mijn facebook!

Weekend

Afgelopen weekend was er wederom eentje om nooit meer te vergeten! Het werd ingezet met een supergezellige drink op het strand: veel gitaarmuziek, veel mensen, zalig uitzicht en veel pintjes (helaas werkte mijn maag die avond niet mee waardoor ik heb moeten passen omtrent de vele pintjes). De dag erna gingen we met twee vrienden van Salvador voor de tweede keer naar Barra do Paraguacu, het werd een enorm chille namiddag met veel zon (en met verbrande billetjes...). 

Zondag stond er een dagtrip gepland, namelijk de watervallen van Jiquiriça. Met kleine oogjes vertrokken we met de bus om 5u in de ochtend, wij hopend op wat extra slaap, begonnen de Brazilianen meteen te trommelen, zingen en bier te drinken! Dit gezellige festijn ging de hele dag door, tot aankomst terug in Salinas. De sfeer bij de watervallen valt moeilijk te beschrijven. Het was er enorm druk, wij waren de enige 'gringa's', er was veel eten en veel drinken, iedereen speelde muziek, danste,... 't was met andere woorden echt de max!!

 

 

Wist je datjes

- Het was de eerste en de laatste keer dat ik hier heb gefietst met een fiets zonder remmen op een straat met enorm veel bulten…

- Mijn maag kan de vele rijst en bonen niet meer aan.